وبلاگ خیمه نشین: از مدت ها پیش منتظر بودم که 23 خرداد فرا برسه و این مطلب
رو بنویسم! اما آنقدر این هفته فکرم مشغول مسائلی چون انتخابات و تیم ملی و
... بود که به کل این موضوع رو فراموش کردم؛ با وجود اینکه توی لیست
یادآور بلاگ هم نوشته بودم!
این روزها زیاد از «حماسه» صحبت می کنیم. اصلا امسال یک سال حماسی هست...
اما تمام حماسه های امروز رو ما مدیون یه عده حماسه سازی هستیم که سال ها پیش از «خود» گذشتند و جان خودشون رو فدای این مرز و بوم کردند.
وقتی
به کارهایی که جوانان دهه پنجاه و شصت در جبهه های جنگ انجام دادند، فکر
می‌کنم، با خودم میگم ما که 24 خرداد کاری نکردیم! اینکه بلند شدیم و رفتیم
به دویست متر اونور تر از خونه‌مون و اسم یه نفر رو نوشتیم توی یک کاغذ و
اونو انداختیم توی یه صندوق! درسته که در باطن این کار به ظاهر ساده، حرف
ها نهفته هست و کاریست بس عظیم! اما در مقابل رشادت های آن جان برکفان،
مانند قطره آبی‌ست در مقابل دریایی بی‌کران...
23 خرداد سالروز شهادت «محمدهادی استوار» است... از شهدای شهرستان فسا- دهستان میانده(میانشهر کنونی!)
دانش
آموز زرنگی بوده... می‌گن برای درس خوندن می‌رفته اطراف روستا و آنقدر در
درسش محو می‌شده که حتی اگر کسی از کنارش رد می‌شده، متوجه نمی‌شده...
اما از 13-14 سالگی و به زور! وارد جبهه میشه...البته زور از طرف خودش!
خیلی زود خودش رو در گردان همیشه پیروز فجر جا می‌اندازه و مدتی بعد به نیروهای اطلاعات و عملیات گردان ملحق میشه...
در عملیات های پیروزمندانه ای چون والفجر 8 حضور داشته...
سرانجام در تاریخ 23 خرداد 67 و در سن 18 سالگی به شهادت می رسه... در عملیات بیت المقدس 7 شلمچه...
امیدوارم روزی من هم بتونم همچین نقشی رو برای کشورم ایفا کنم...
برگرفته شده از وبلاگ خیمه نشین (kheimeh-neshin.blog.ir)